Η όπερα του ζητιάνου

του John Gay

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Το έργο

Η Όπερα του ζητιάνου δεν είναι μια συνηθισμένη όπερα. Είναι μια φτωχή όπερα ή μια όπερα για τους φτωχούς. Δεν πρωταγωνιστούν σ’ αυτή, όπως συμβαίνει στην ιταλική όπερα, τα μεγάλα ερωτικά πάθη και οι ευγενείς χαρακτήρες αλλά η ανάγκη, η διαφθορά, το χρήμα και ο υπόκοσμος. Οι ήρωες του έργου —ζητιάνοι, πόρνες, προαγωγοί, μαχαιροβγάλτες, κλεφτρόνια, χαρτοπαίχτες και ληστές— είναι οι παρίες μιας βαθιά διεφθαρμένης κοινωνίας, όπου η εξουσία παρέχει προστασία σ’ αυτόν που δίνει τα περισσότερα και η επιχειρηματική δραστηριότητα χρησιμοποιείται ως βιτρίνα για κάθε λογής παρανομία.

Μέσα σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον, όπου περισσεύει η εγκληματικότητα και όπου η ανθρώπινη ζωή δεν αξίζει περισσότερο από μια χρυσή ταμπακιέρα ή μερικά μεταξωτά μαντήλια, ο συγγραφέας του έργου Τζον Γκέι στήνει τη δική του ερωτική ιστορία, ανάμεσα στην Πόλυ Πήτσαμ, κόρη του εμπόρου και κλεπταποδόχου κ. Πήτσαμ, και τον Μακήθ, αμετανόητο γυναικά και αρχηγό μιας συμμορίας κλεφτών. Ο κρυφός τους γάμος θα γίνει αφορμή για να ξεσπάσει ένας ανελέητος πόλεμος συμφερόντων, με καρφώματα, λαδώματα και συναλλαγές κάτω από το τραπέζι, γιατί στο μεταξύ ο Μακήθ είχε υποσχεθεί γάμο και στη Λούσυ Λόκιτ, την κόρη του αστυνομικού διευθυντή. Ο έρωτας των δύο κοριτσιών για τον Μακήθ θα τις φέρει αντιμέτωπες με τα σχέδια των γονιών τους. Για τους τελευταίους, ο συγκεκριμένος άντρας αξίζει περισσότερα νεκρός. Ποιος όμως θα επικρατήσει τελικά; Ο έρωτας ή το χρήμα;

Η Όπερα του ζητιάνου είναι μια μουσική σατιρική κωμωδία των ηθών που επικρατούσαν στο μακρινό Λονδίνο των αρχών του 18ου αιώνα. Γράφτηκε το 1728 ως αντίδραση στη μόδα της ιταλικής όπερας που κυριαρχούσε εκείνη την εποχή στις λονδρέζικες σκηνές και δεν σταμάτησε ποτέ να παίζεται στους αιώνες που ακολούθησαν. Σήμερα πια θεωρείται έργο εμβληματικό, καθώς μ’ αυτό εγκαινιάζεται, ως νέο μουσικοθεατρικό είδος, η λαϊκή όπερα (ballad opera). Η έντονη θεατρικότητα του έργου, σε συνδυασμό με την ευθύβολη κοινωνική κριτική που ασκεί, τράβηξε στα 1920 την προσοχή του Μπέρτολτ Μπρεχτ, ο οποίος το χρησιμοποίησε ως πρότυπο για τη δική του Όπερα της πεντάρας

Οι συντελεστές

  • Διασκευή-Σκηνοθεσία: Γλυκερία Καλαϊτζή
  • Μουσική: Κώστας Βόμβολος
  • Κίνηση-Χορογραφίες: Ιωάννα Μήτσικα
  • Κοστούμια: Μαρία Καραδελόγλου
  • Οργάνωση παραγωγής: Ιωάννης Γκουντάρας.

Οι ηθοποιοί

  • Ειρήνη Αμπουμόγλι (Πόλυ)
  • Αργυρώ Ανανιάδου (Λούσυ)
  • Σοφία Σακελλαρίου (κυρία Πήτσαμ)
  • Γιώργος Γιόκοτος (Λόκιτ)
  • Γιώργος Καραβασίλης (Φιλς)
  • Ιωάννα Μήτσικα (Τζένη)
  • Νικόλας Νικητάκης (Πήτσαμ)
  • Μιχάλης Συριόπουλος (Μακήθ).

Οι μουσικοί

  • Τατιάνα Εικοσιδού (σαξοφωνο)
  • Αλκυόνη Θηλυκού (πιάνο)
  • Γιώργος Μάνος (κρουστά)
  • Γιάννης Μαστρογιάννης (βιολί)

Info

Παραστάσεις; 26-27 Ιουλίου 2012, Γιορτές Ανοιχτού Θεάτρου, Θέατρο Κήπου.

Περιοδεία σε Μουδανιά, Κιλκίς, Δράμα, Σέρρες, Κοζάνη.

Κριτικές

Η ΟΠΕΡΑ ΤΟΥ ΖΗΤΙΑΝΟΥ ΣΤΟ ΑΘΗΝΑΙΟΝ

Επανάληψη της παράστασης τη χειμερινή περίοδο στο Θέατρο Αθήναιον με κάποιες αλλαγές στη διανομή.

 

Οι ηθοποιοί

  • Ειρήνη Αμπουμόγλι (Πόλυ)
  • Κυριάκος Δανιηλίδης Πήτσαμ)
  • Άννα Ευθυμίου (Λούσυ)
  • Άννα Κυριακίδου (Κυρία Πήτσαμ)
  • Κωνσταντίνα Λάλλου (Τζένη)
  • Πέτρος Παπαζήσης (Φιλς)
  • Στέφανος Πίττας (Λόκιτ)
  • Μιχάλης Συριόπουλος (Μακήθ)

Οι μουσικοί

  • Δημήτρης Βαλιώτης (κρουστά)
  • Αλκυόνη Θηλυκού (πιάνο)
  • Θοδωρής Κεσίσογλου (σαξόφωνο)
  • Γιάννης Μαστρογιάννης (βιολί).

Η ΟΠΕΡΑ ΤΟΥ ΖΗΤΙΑΝΟΥ/planBar

Τη χειμερινή περίοδο 2014-2015 παίχτηκε και μια δεύτερη εκδοχή της, Η όπερα του ζητιάνου/planBar.

Οι ηθοποιοί

  • Ειρήνη Αμπουμόγλι (Πόλυ)
  • Νάντια Δαλκυριάδου (Λούσυ)
  • Κυριάκος Δανιηλίδης (Πήτσαμ, Λόκιτ)
  • Θανάσης Κριτσάκης (Μακήθ)

Οι μουσικοί

  • Δημήτρης Βαλιώτης (κρουστά)
  • Αλκυόνη Θηλυκού (πιάνο)
  • Γιάννης Μαστρογιάννης (βιολί)

ΚΡΙΤΙΚΕΣ